تبیین دلایل عدم تمایل به استفاده از پتنت برای حفاظت از دارائی‌های فکری در حوزه بالادستی صنعت نفت

author

رضا بندریان گروه توسعه کسب و کار، دپارتمان مدیریت فناوری، پژوهشگاه صنعت نفت

Abstract:

در حوزه بالادستی صنعت نفت شرکت‌های نوآور تمایلی به حفاظت از دستاوردهای فناورانه خود از طریق پتنت به منظور تصاحب منافع اقتصادی آنها ندارند. این عدم تمایل بازیگران حوزه بالادستی صنعت نفت به حفاظت از نوآوری‌های فناورانه خود از طریق پتنت می‌تواند به ویژگی‌ها و میزان اثربخشی پتنت برای حفاظت از فناوری با توجه به تفاوت‌های موجود در حوزه بالادستی صنعت نفت با سایر صنایع مرتبط باشد. البته میزان این عدم تمایل در میان بازیگران مختلف حوزه بالادستی صنعت نفت متفاوت است. براین اساس در این مقاله به بررسی نقش پتنت در حفاظت از دارائی‌های فکری در حوزه بالادستی صنعت نفت و میزان اثربخشی آن پرداخته و دلایل عدم تمایل بازیگران حوزه بالادستی صنعت نفت به حفاظت از فناوری‌های خود از طریق پتنت تشریح می‌شود. در پایان نیز در خصوص ضرورت بازنگری در این رویه غالب برای حفاظت از دارائی‌های فکری حوزه بالادستی صنعت نفت به منظور تسریع تکامل این صنعت بحث خواهد شد. در مجموع هزینه‌های بسیار بالای توسعه، اثبات و تجاری سازی فناوری، در کنار منافع بالای بهره‌برداری از فناوری، و ویژگی تقلیدپذیری بسیار بالا در این صنعت، موجب گردیده است که سیستم پتنت به عنوان یک ابزار حفاظتی ناکارآمد نگریسته شود.

Upgrade to premium to download articles

Already have an account?login

similar resources

دلایل استفاده از قراردادهای بیع متقابل در بخش بالادستی صنعت نفت و گاز ایران

استفاده از قراردادهای بیع متقابل در بخش بالادستی صنعت نفت و گاز ایران از اوایل دهه هفتاد شمسی به‌عنوان یکی از سازوکار‌های قراردادی رایج در جذب سرمایه‌گذاری به‌ویژه سرمایه‌گذاری خارجی قرار گرفت که دلیل آن را باید در وجود برخی از محدودیت‌های سیاسی، اقتصادی و حقوقی جستجو نمود. با‌وجود این، عمده‌ترین دلایل استفاده از قراردادهای مذکور در این حوزه را می‌توان وجود الزامات یا محدودیت‌های قانونی از قبیل...

full text

مدیریت به هنگام داده در حوزه بالادستی صنعت نفت

full text

دلایل استفاده از قراردادهای بیع متقابل در بخش بالادستی صنعت نفت و گاز ایران

استفاده از قراردادهای بیع متقابل در بخش بالادستی صنعت نفت و گاز ایران از اوایل دهه هفتاد شمسی به عنوان یکی از سازوکار های قراردادی رایج در جذب سرمایه گذاری به ویژه سرمایه گذاری خارجی قرار گرفت که دلیل آن را باید در وجود برخی از محدودیت های سیاسی، اقتصادی و حقوقی جستجو نمود. با وجود این، عمده ترین دلایل استفاده از قراردادهای مذکور در این حوزه را می توان وجود الزامات یا محدودیت های قانونی از قبیل...

full text